تقدیم به شهید زاگرس البرز زارعی همین که در کف دستش گذاشت جان خودش را کشید با همه ی باورش کمان خودش را برای اینکه بماند بلوط پیر سرش سبز شبیه شمع زد آتش دل و زبان خودش را کدام اهرمنی زد به امن دامنه کبریت که سوخت جنگل معصوم، باغبان خودش را!؟ کسی که در تب عشقی اصیل یکسره سوزاند برای برگ گلی ساقه ی جوان خودش را اگرچه بال و پرش سوخت مثل کنگر خائیز رها نکرد ولی کهنه آشیان خودش را هنوز مانده در این دره های سوخته شاید که در بیاورد از زیر سنگ نان خودش را از آستانه بداهه ای برای سیل لرستان
تقدیم به البرز زارعی شهید زاگرس
تقدیم به پرستاران قهرمانان امروز میهنم
خودش ,شهید ,سوخت ,ی ,تقدیم ,زد ,خودش را ,که در ,البرز زارعی ,تقدیم به ,شهید زاگرس
درباره این سایت